...دوستت دارم

وقتی ۱۵ سالت بود و من بهت گفتم که دوستت دارم صورتت از شرم قرمز شد

و سرت رو به زیر انداختی و لبخند زدی

وقتی که ۲۰ سالت بود و من بهت گفتم که دوستت دارم

سرت رو روی شونه هام گذاشتی و دستم رو تو دستات گرفتی

انگار از این که منو از دست بدی وحشت داشتی

وقتی که ۲۵ سالت بود و من بهت گفتم که دوستت دارم...

 

صبحانه مو آماده کردی وبرام آوردی، پیشونیم رو بوسیدی و

گفتی بهتره عجله کنی ، داره دیرت می شه

وقتی ۳۰ سالت شد و من بهت گفتم دوستت دارم

بهم گفتی اگه راستی راستی دوستم داری بعد از کارت زود بیا خونه

وقتی ۴۰ ساله شدی و من بهت گفتم که دوستت دارم

تو داشتی میز شام رو تمیز می کردی و گفتی

باشه عزیزم ولی الان وقت اینه که بری تو درس ها به بچه مون کمک کنی

وقتی که ۵۰ سالت شد و من بهت گفتم که دوستت دارم

تو همونجور که بافتنی می بافتی بهم نگاه کردی و خندیدی

وقتی ۶۰ سالت شد بهت گفتم که چقدر دوستت دارم و تو به من لبخند زدی…

وقتی که ۷۰ ساله شدی و من بهت گفتم دوستت دارم

در حالی که روی صندلی راحتیمون نشسته بودیم

من نامه های عاشقانه ات رو که ۵۰ سال پیش برای من نوشته بودی

رو می خوندم و دستامون تو دست هم بود

وقتی که ۸۰ سالت شد ،‌ این تو بودی که گفتی که من رو دوست داری

نتونستم چیزی بگم ، فقط اشک در چشمام جمع شد

اون روز بهترین روز زندگی من بود ، چون تو هم گفتی که منو دوست داری